Verhuizing

Zoals u ziet loop ik hier wat achter…

Deze site maakt een doorstart op elandinzeeland.wordpress.com

 

Turing Nationale Gedichtenwedstrijd

Ja hoor, ik was het weer eens net niet. In hoeverre dat iets zegt over mijn inzendingen is iets voor grondig navelstaren en discussie, maar ik vind dat ik onderhand een Joop Zoetemelktrofee verdien. Dit was het gedicht:

GEDICHT WAARIN EIGENLIJK NIKS GEBEURT
Vandaag voor het eerst sinds jaren
de zon weer op zien gaan. Flauw gedoe
met langzaam licht en vogels. Ik
wilde op tijd naar bed 

maar voor de wijn ontdooid was was het half zes.
Enfin, ondertussen had ik een gat
in mijn shirt gebrand en stond mijn facebooktaal
op Afrikaans: 5 geleenthede hierdie week.

Wellicht is het nog het vermelden waard
dat mijn logeerhond alles onder zeek
toen ik thuiskwam. Godzijdank
heb ik laminaat

en waren mijn schoenen toch al aan vervanging toe.
In mijn asbak gloeit van alles
wat er niet echt toe doet.

De snelweg naast mijn flat
komt langzaam tot leven.
Meer kan ik er niet van maken.

 

Dit vond de jury ervan:
Heel verfrissend, dit gedicht – het doet me een beetje aan Lernert Engelberts denken, meer specifiek aan zijn herschrijving van Ulysses. De gekozen beelden zijn komisch in hun nihilisme en ook eigentijds (Facebook in het Afrikaans). Bovendien nemen ze de typische poëtische clichés op de hak, met name in de openingsstrofe. Interessant genoeg levert dat veel meer poëzie op dan gedichten waarin het daadwerkelijk gaat om ondergaande zonnen.

Komisch Nihilisme. Ik zal verdomme nog eens een autobiografisch gedicht insturen..

Hoera!

Een van de redenen dat het hier een tijdje stil was is dat ik een nogal uit de hand gelopen tussendoortje heb gebaard: Opgelapt Schilderwerk.

Een aantal mensen vindt er iets van:
‘Een topper onder de bollekeboekjes!’ – Cees van der Pluijm

‘Erg leuk, dat boekje van Knipmeijer. Zeer gelachen.’ – Ivo de Wijs

Daar word ik natuurlijk heel blij van. Nog blijer werd ik van de flaptekst van Drs. P:

‘Dit zijn duidelijke voorbeelden van wat een ollekebolleke behoort te zijn: verstechnisch (en taalkundig uiteraard) perfect, en dankzij het metrum melodieus – kortom onderhoudend en leerzaam.’

Als klap op de spreekwoordelijke vuurpijl verscheen er gisteren een recensie.

Korte update

Werk aan de winkel

Deze site moet wegens achterstallig onderhoud in de steigers. Binnenkort wordt alles nieuw. Stil maar. Wacht maar.

Update

Goedemorgen!

Uw dichter is een tijdje laks geweest met het updaten van zijn site. Een jaar en een dag, om precies te zijn. Vanaf nu gaat hij zijn leven beteren. Of beter gezegd: vanaf volgende week. Eerst moet er bevallen worden. Van de Altijd Moeilijke Tweede Bundel. Dat gebeurt zaterdag. De bundel heet Listeria en verschijnt bij de onvolprezen Uitgeverij De Contrabas!

 

Enige feiten over vallen

Het gedicht ‘Enige feiten over vallen’, waarmede ik de tweede prijs haalde in de Turing Nationale Gedichtenwedstrijd, werd op de vooravond van Gedichtendag in Stadsschouwburg Amsterdam voorgedragen door Huub van de Lubbe. Dat klonk zo.

Listeria

We betraden het strandje als gladiatoren

pompten onze kippenborsten op om indruk te maken

op de tovermeisjes, verdwenen snel in de ven om af te koelen

wat zich onder verhief

 

het water was gevaarlijk wisten we

in de schuimlaag huisde onzichtbaar kwaad

waar je algengroen van braakte

en leegliep tot de dood

 

maar liever was ik dood dan voor lul

voor topless meisjes die ik maandag weer op school zou zien

beter leeglopen tot een lege huls

dan je puisten kapotschuren op het zand

 

het water was bekend en veilig

af en toe nam ik een stiekem een slok

Woehoe!

Enfin, ik dus met het Utrechts cohort naar 020 voor de Turingprijs. Stad zonder strippenkaarten. Mooi gebouw. Snel een broodje. Hop naar binnen. Drankje mocht niet mee. Volle bak. Ik op podium geroepen. Enge stoel. Huub van de Lubbe draagt mijn gedicht voor. Mooie andere gedichten ook. Joechei tweede prijs. Oog op morgen. Stoptrein. Daan Doesborgh op het perron. Taxi. Bed. Uitgebreid verslag met beeld en geluid volgt.

I.M. Coen Moulijn

Magere jaren

De Oude Rotterdammer
Stond er niet voor zijn lol.
Veel te koud. Ruzie thuis
om weer een zondag weg.
Scheids hartstikke blind.
Alleen maar namaakbier in de kantine.

Ze speelden steeds achter de man.
Het aankoopbeleid was al jaren niks.
Nee, dan Coen Moulijn,
Theo Laseroms,
Henk Wery,
Joop van Daele!

Met de boot naar Lissabon,
de Huldiging na Estudiantes,

Jaja, meneertje!

Volgende week RKC uit.
Ook leuk.

Godverdomme.